Ustalając zakres świadczeń alimentacyjnych Sąd uwzględnia zarówno usprawiedliwione potrzeby dziecka oraz zarobkowe i majątkowe możliwości rodzica zobowiązanego do zapłaty alimentów. Na usprawiedliwione potrzeby dziecka składają się nie tylko elementarne aspekty związane z zaspokojeniem minimum egzystencji, takie jak wyżywienie, opłaty eksploatacyjne za mieszkanie, odzież, obuwie, higiena osobista, leczenie, ale również potrzeby związane z rozwojem duchowym i intelektualnym dziecka z uwzględnieniem jego wieku, uzdolnień i zainteresowań.
Określając obowiązek alimentacyjny zawsze należy pamiętać o tym, że dziecko ma prawo żyć na równej stopie życiowej ze swoimi rodzicami i rodzice mają obowiązek mu takie życie zapewnić. Oznacza to, że rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet swoimi najmniejszymi dochodami. W szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka (np. jego kosztowne leczenie) tego wymaga, rodzice są obowiązani nawet do wyzbycia się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób wypełnić obowiązek alimentacyjny wobec dziecka. Podstawą oddalenia powództwa o zasądzenie alimentów może być bowiem tylko brak wszelkich możliwości finansowych po stronie rodzica, nie zaś szczupłość środków, jakie on posiada.
Powyższa zasada jest niezależna od tego, czy żyją z dzieckiem wspólnie czy oddzielnie np. gdy przed rozwodem dziecko chodziło do prywatnej szkoły z wysokim czesnym, to brak jest podstaw, by z tej szkoły rezygnowało po rozwodzie rodziców, a czesne należy traktować jako składową usprawiedliwionych potrzeb dziecka.
Podobnie będzie wyglądała sytuacja np. z wakacjami czy innymi wyjazdami – jeżeli np. ojciec wyjeżdża na ekskluzywne urlopy, korzysta z klasy biznesowej to dziecko będzie uprawnione do tego, by w poczet usprawiedliwionych potrzeb zaliczyć wydatki na takie wakacje. To samo dotyczy częstotliwości takich wyjazdów, kiedy rodzic jeździ na akacje kilka razy w roku to i dziecko ma do tego prawo. Jeśli rodzice uprawiają drogie hobby to dziecko również ma prawo do tego, żeby mieć takie aktywności. Innym przykładem może być markową odzież i obuwie, jeśli rodzic kupuje sobie tego typu drogie ubrania, to dziecko ma również prawo do tego aby ubierać się w takie same markowe ubrania.
Zatem gdy możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica zobowiązanego do alimentacji są wysokie, usprawiedliwione potrzeby jego dziecka nie mogą być określane na poziomie elementarnym, lecz takim, jaki odpowiada jego stopie życiowej. Dziecka nie można utrzymywać na poziomie zaspokajania jego elementarnych potrzeb, podczas gdy sobie funduje się luksusy. Tak rozumiany obowiązek alimentacyjny jest konsekwencją obowiązku troski o prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka”
Podsumowując mając względzie zasadę równej stopy życiowej stwierdzić należy, że im wyższe będą możliwości majątkowe i zarobkowe rodzica, tym większe będą usprawiedliwione potrzeby dziecka, bowiem wysoki status majątkowy rodzica daje mu możliwość pokrywania dodatkowych zajęć edukacyjnych dziecka, droższych wyjazdów wakacyjnych, czy zakupu droższych ubrań i obuwia. Nie oznacza to jednak, że rodzic będzie zobowiązany do pokrywania wszystkich potrzeb, na jakie dziecko ma ochotę, bowiem brane pod uwagę będą tylko takie potrzeby, które są usprawiedliwione, nie zaś takie, które są przejawem nadmiernego zbytku.
